عرض سلام و ادب
تسلیت عرض میکنم ایام حزن و اندوه رو خدمت شما بزرگواران.
تا حالا این سوال رو از خودتون پرسیدید؟
با امام حسین(علیه السلام) تا کجا؟
من این بحث رو وقتی تو مدارس مطرح میکنم همه میگن تا آخرش! تا پای جون!
منم میگم حرفتونو داشته باشید تا آخر مبحث...
وقتی موارد رو طرح میکنم میبینند نه خیلی هم آسون نیست با امام حسبن بودن اونم تا آخرش!
خوبه ما هم این سوال رو مدام از خودمون بپرسیم...
تا زمانی که امام حسین جلوی لذت های دنیایی مون رو نگیرند؟
مثلا اگه امام حسین بگن از فلان گناهت چشم بپوش میگیم چشم هرچی شما بگید آقا؟
اگه بگن تمام اموالت رو بده در راه خدا میدیم؟
اگه بگن ماموریت شما اینه که بشینی تو خونه و فلان کار را انجام بدی میتونید این کارو انجام بدید یا میگید نه آقا
آدم باید با جامعه در ارتباط باشه من نمیتونم!؟
اگه بگن فلان مسوولیت و باید تحویل بدی یکی و پیدا کردیم بهتر از شما کارآیی داره بازم هستیم؟
فقط اینو بدونیم که عمر نتونست از حکومت و امیال دنیوی بگذره! وگرنه حافظ کل قرآن نبود که بود!
یار رسول خدا نبود؟ که بود... ابو بکرم همین...
به کجا چنین شتابان؟
خدایا لاتزغ قلوبنا بعد اذ هدیتنا .... وقتی دل هامون رو هدایت کردی متزلزلش نکن!
وثبتنی قدم صدق عندک مع الحسین...خدایا مارو ثابت قدم بفرما!
تو این ایام بیاید دعامون این باشه که خدایا مارا حسینی زنده بدار و حسینی هم بمیران!
خوش به حال شهید همت همیشه دعاشون این بوده و آخر هم به آرزشون رسیدند!
به امید استجابت دعا هایمان
التماس دعا
یاحسین