با عرض سلام و ادب
امشب تو کوچه های شهر تهران داشتم قدم میزدم که یه هواپیما رو در آسمان دیدم.
یاد خودم افتادم که هروقت سوار هواپیما میشم دوست دارم کنار شیشه بشینم...نامردا نمیزارن شیشه رو بکشیم پایین که ولی همون قدری هم که شیشه داره میزارن پایین رو نگاه کنیم دستشون درد نکنه!
خیلی این لحظه رو دوست دارم ...وقتی که هواپیما از زمین کنده میشه و صعود میکنه و هی ابعاد شهر در نظر تو کوچک و کوچکتر میشود ولی وسعت دیدت به جهان گسترده تر! ومدام آن اطرافیانی  که با روحیات تو آشنا نیستند میگویند پایین را نگاه نکن ...میترسند که بترسی! ونمیدانند که تو دنبال شکار چنین لحظاتی هستی!
داشتم عرض میکردم... همینطور که از سرزمینی که در آن زندگی میکردی دور میشوی و به آسمان نزدیک میشوی ذهنت هم از مشغله های زمینی آزاد میشود...در این هنگام دوست داری هیچ کس با تو کمترین صحبتی نکند تا تو از این لحظه لذت ببری!
در این جا اگر هنوز ذهنت در زمین گیر کرده باشد با یک دست انداز (چاله های هوایی) رو به خدا میرود و از همه چیز زمین کنده میشوی و فقط به او توکل میکنی! خیلی حس زیبایی هست و زبان قاصر از تعریف!در اینجا به این مطلب میرسی که فقط باید به خودش پناه ببری...از دست هیچکسی هیچ کاری بر نمیاد و تو بین آسمان و زمین هستی و در حال صعود...
هرچه بالاتر میروی احساس میکنی به خدا نزدیک تر میشوی... در این حس هستی که یکدفعه خلبان هواپیما سعی دارد که تعادلش را در هوا حفظ کند لازمه این تعادل یک تکان شدیدی هست که به هواپیما وارد میشود و باز هم کنده شدن از زمین را بیشتر حس میکنی... در اینجاست که میفهمی برای نزدیک شدن به آسمان باید آسمانی شوی! و دو هم جنس هستند که همدیگر را جذب میکنند!
کمی به فکر فرو میروم!دور و برم را نگاه میکنم...در روی زمین ایستاده ام و یادو خاطره پرواز را دارم با خود مرور میکنم!که حتی به یاد آوردن لحظه های پرواز هم شیرین است! با خود میگویم اگر ما میتوانستیم بوسیله نمازروحمان را پرواز دهیم با این اوصافی که بیان کردم چه حس زیبایی میشد...یعنی به جایی میرسیدیم که در نماز فقط و فقط و فقط خدارو میدیدیم...و دنیارو هم مثل همون موقعی که هواپیما اوج میگیره ودر نظرمون کوچک و کوچک تر میشود حس میکردیم چه نماز با اخلاصی میشد!
و اینکه حس کنی این نماز آخرت هست که میخوانی و دیگر معلوم نیست که به نماز بعدی برسی یا نه سعی میکنی نماز بهتری بخوانی...کاش خدا بهمون این عنایت و کنه که بتونیم چنین حس هایی رو در نماز درک کنیم وبفهمیم که نماز اوج بندگی و دلدادگی است.
کاش بفهمیم!کاش!:(
 خدایا حلاوت نماز با اخلاص را به ما بفهمان که اگر چنین شود مشتری همیشگی تو خواهیم شد!
اللهم الرزقنا...